BURGUM – Na de verdiende, maar zeker niet gemakkelijke zege op directe concurrent SIOS uit Wolvega kan V en V weer naar boven kijken. Het werd een wedstrijd die heel lang gelijk op ging, maar toen V en V in de tweede helft een marge creëerde van een paar doelpunten, was SIOS niet meer in staat om aan te haken. Maar eenvoudig was de zege zeker niet, omdat SIOS een uiterst lastig te bespelen ploeg bleek die het nodige fysieke werk bepaald niet schuwde. Het werd uiteindelijk 21-15.

V en V in tweede helft langs SIOS

V en V heeft zaterdagavond in sporthal Westermar in Burgum verdiend met 21-15 gewonnen van SIOS uit Wolvega. Het was een wedstrijd tussen twee ploegen waarvoor het een kwestie van aanhaken of, voorlopig althans, afhaken was in de strijd om de titel. En dus deed V en V goede zaken met de overwinning, al was de kwalificatie ‘zwaarbevochten’ hier wel degelijk op zijn plaats. Met name in de eerste helft was het een pittig gevecht tussen twee ploegen die elkaar weinig of niets toegaven, niet qua score, maar zeker ook niet qua fysieke inzet. Het roemruchte ‘kleffe-lijf-aan-lijfwerk’ werd bepaald niet geschuwd, maar de gasten konden daar beter mee omgaan dan de thuisclub. Die had moeite om zijn normale spel te spelen en dus bleef het in die eerste helft spannend. Pas toen V en V in de tweede helft de ratio boven de emotie verkoos, met andere woorden meer met het hoofd dan met het hart ging spelen, kon de ploeg van Ronald Klos afstand scheppen. De uiteindelijke 21-15 lijkt te duiden op een makkelijke zege, maar niets was minder waar, V en V moest alles uit de kast halen om SIOS van zich af te schudden, vaak letterlijk. Het rationalisme van V en V in de tweede helft betekende wel dat de de wedstrijd qua kijkspel voor de objectieve toeschouwers minder hoog scoorde dan de hectische en in een razendhoog tempo gespeelde eerste. V en V kan na deze belangrijke zege weer omhoog kijken en kan zich weer de hoop koesteren om tot het einde mee te doen om de prijzen in deze tweede klasse B. Het zal voor coach Ronald Klos zaak zijn om zijn team gefocust te houden op maar één ding: ‘de kop derfoar, mar ek en benammen derby te hâlden’.

gelijkop
Al meteen na het eerste fluitsignaal van scheidsrechter De Boer is duidelijk dat dit een pittig potje zaalkorfbal zal worden. SIOS zet de toon, maar V en V gaat daar moeiteloos in mee, ook al is net zo duidelijk dat dat soort krachtkorfbal niet het sterkste punt van de Garipers is. Maar om in deze tweede klasse boven te komen en te blijven drijven is nu eenmaal meer nodig dan alleen een surplus aan korfballend vermogen. V en V heeft dat al een paar maal tot eigen schade en schande moeten ondervinden. Michiel Sliep opent voor SIOS, maar Lennert Westerhof houdt V en V op gelijk hoogte: 1-1. Manon Neef is goed voor 1-2, maar deze keer is het Pieter de Jong, hij vervangt Sytze Brouwer die op de bank zit, die voor de gelijkmaker zorgt: 2-2. Sanne Nieuwenhuis brengt V en V aan de leiding, maar nu is het SIOS dat gelijkmaakt: 3-3. Dan zijn de inleidende schermutselingen wel achter de rug en kunnen we met z’n allen kijken naar een wedstrijd tussen twee ploegen die elkaar weinig ruimte geven om te combineren. Het is allemaal ‘hautnah’ wat er gebeurt en ik zit me eigenlijk te verbazen over het feit dat V en V meegaat in dat puur op kracht gebaseerde spel van de gasten. Maar misschien ontkom je daar niet aan, ik weet het niet. Maar ik weet wel, de Garipers redelijk kennend, dat dit niet het sterkste onderdeel is voor de ploeg van coach Ronald Klos.

gat
Ze zijn niet minder dan SIOS, maar ze kunnen hun surplus aan individueel-technisch en team-tactisch vermogen niet omzetten in een voorsprong van meer dan één doelpunt. Met andere woorden, V en V kan het gat voorlopig niet slaan. Nadat Lennert Westerhof op 4-4 een strafworp heeft gemist is het SIOS dat profiteert: 4-5. Dieke Hoekstra zorgt ervoor dat V en V niet achterop raakt en datzelfde doet Tiede Fokkema vanaf de stip op 5-6. Maar op 6-7 is het opnieuw SIOS dat de dans leidt, een dans die inmiddels is uitgegroeid tot een woeste rumba, uitgevoerd in een verschroeiend tempo. Het is af en toe kluitjeskorfbal in de korfzone en scheidsrechter De Boer heeft ogen op steeltjes nodig om alles in de gaten te houden. Vlak voor het einde van de eerste helft grijpt coach Ronald Klos in: hij brengt Sytze Brouwer in de ploeg voor Lennert Westerhof die tegen Herman Sliep geen leuke avond heeft. Sytze Brouwer is wat rigoureuzer en meedogenlozer onder de korf. Het wordt 8-8 bij rust en de vraag is dan natuurlijk waar dit op uit zal draaien.

rust
Ik weet uiteraard niet wat Ronald Klos in de pauze zijn ploeg heeft voorgehouden, maar als ik na afloop tegen hem zeg dat ik de eerste helft leuker vond vanwege de spanning antwoordt hij met: “Ja, mar yn de twadde helte spilen wy folle beter, mei folle mear rêst.” Daar heeft hij gelijk aan en vanuit zijn standpunt bekeken kan ik het me wel voorstellen. Het is de rust die V en V de gelegenheid geeft om nu wel het beslissende gat te slaan.

marge
Die voordelige marge komt er pas nadat beide ploegen op 9-9 zijn gekomen. Als Tiede Fokkema en Pieter de Jong voor 11-9 hebben gezorgd, heeft V en V eindelijk dat gaatje waar ze in de eerste helft zoveel moeite voor hebben gedaan en zoveel kracht en energie in hebben geïnvesteerd. En dat blijkt rustgevend en heilzaam voor V en V als team. SIOS komt wel iswaar terug tot 11-10, maar op 15-11, doelpunten van Sytze Brouwer, Pieter de Jong, Dieke Hoekstra en Sanne Nieuwenhuis, is duidelijk dat V en V de wedstrijd in de greep heeft. SIOS blijft volharden in het spel van de eerste helft, maar nu slaagt V en V er wél in om de Wolvegasters op afstand te houden, fysiek en qua score.

over en uit
In feite is het over en uit op dat moment voor de gasten die er niet meer in slagen de wedstrijd nog te laten kantelen. Ze missen de energie, maar ook en met name de mentale kracht om nog echt aan te zetten voor een ultiem en desperaat slotoffensief en dus kan V enV de wedstrijd redelijk rustig uitspelen. Pieter de Jong, hij wordt even later gewisseld voor Wilco de Vries na een uitstekende wedstrijd van zijn kant, en Sytze Brouwer zorgen voor 18-15, waarna Roel Schipper en Tiede Fokkema (2x) de eindstand bepalen op 21-15.

conclusie
Twee belangrijke punten voor V en V in een klasse waarin nog niets beslist is en als de ploeg uit Garyp de rust van de tweede helft erin kan houden liggen er wel degelijk mogelijkheden. Volgende week komt het Jubbegaster Wordt Kwiek op bezoek in sporthal Westermar. Weer een pittige klus, op papier in elk geval.

Binne Kramer