GARYP – V en V heeft de klassieke derby tegen buurploeg Quick’21 uit Oudega zaterdagmiddag op eigen kunstgras met 12-11 gewonnen. En zoiets noem je nipt en nipt was het ook, in feite had een gelijkspel de krachsverhoudingen in ene juister perspectief gezet. Want eigenlijk kon geen van beide aanspraak maken op de overwinning en net zo goed verdiende geen van beide ploegen om het onderspit te delven. Het was spannend, maar kalitatief erg matig wat beide ploegen op deze zaterdagmiddag lieten zien.

Derby meer spannend dan fraai
Mooi korfbalweer, twee goede ploegen en een prima kunstgrasveld. Wat wil je nog meer aan ingrediënten voor een spetterende en doelpuntrijke korfbalwedstrijd? Die dan ook nog eens een pikant tintje heeft, omdat het in feite een onvervalste derby betreft. In casu de ontmoeting tussen V en V uit Garyp en Quick’21 uit Oudega. En als je dat allemaal in ogenschouw neemt, moet je concluderen dat dit duel bepaald niet aan de verwachtingen voldeed. Het was niet meer dan matig wat de beide ploegen lieten zien aan het publiek. Het was eigenlijk allemaal te statisch, te weinig fantasierijk, te voorspelbaar en te stereotiep. Coach Jaap Jan van der Molen gaf dat na afloop ook ruiterlijk toe: “Het was niet dynamisch genoeg, met name in de eerste helft. Er werd veel te veel uit stilstand gespeeld en dat betekende dat de verdedigingen het te gemakkelijk kregen. Nee, best was het niet, spannend wél en voor ons geldt dan ook nog eens dat we de beide punten hebben gepakt, ook nooit weg natuurlijk als je doelstelling handhaving is en je toch al zes punten uit vier wedstrijden hebt. Maar het valt niet mee om van een ploeg die zo ingrijpend is veranderd, weer een soepel lopend geheel te maken. Dat kost tijd die je in feite niet hebt in een competitie. Maar we doen ons best, aan de werklust lag het niet, al miste ik in de eerste helft wel degelijk de fighting spirit bij ons. In de tweede helft was die er wél, en ik denk dat dat toch het verschil heeft gemaakt.” Quick had de pech dat coach Josée Berkenbosch ook nog eens vanwege een familiefeest drie vaste basisspelers moest missen.

routine
Ik heb al even naar het tweede van V en V zitten kijken, ruime winst op Invicta 2, maar in feite ben ik gekomen om de hoofdmacht van de Garipers te zien spelen tegen de buren uit Oudega, Quick’21 dus. De veranderingen waar Jaap Jan van der Molen het over had in de aanhef, zijn duidelijk. Ik zie geen gebroeders Brouwer, geen Tiede Fokkema, hij komt er later nog wel in als pinchhitter, geen Lennert Westerhof. Wel Teade Sibma, Pieter de Jong, Jacob van der Zee en Anja Lont. Jonge talenten uit de eigen opleiding waar V en V het de komende jaren van moet hebben. Achteraf gezien doen ze het prima, maar ze missen nog de meedogenloosheid van de routine, ze kunnen een wedstrijd nog niet naar hun hand zetten, daarvoor zijn ze nog te veel afhankelijk van de gelouterde routiniers.

opening
De opening is voor de gasten. Quick opent met een fraaie doorloopbal en als het even later 0-2 staat, weet V en V waar het aan toe is. Er moet gewerkt worden, hard gewerkt, gebikkeld zeg maar. Dat gebeurt en Jacob van der Zee en Teade Sibma zorgen ervoor dat de thuisclub bijblijft: 2-2. Dan al is duidelijk dat dit niet een spetterend fraaie derby zal worden, het is allemaal wat moeizaam en beide ploegen hebben veel kansen nodig om tot scoren te komen. Je kunt ook zeggen dat defensie vooralsnog het beste deel van de ploeg is en dat geldt in feite voor beide teams. Dat betekent dat het allemaal wat stroperig oogt en dat we als toeschouwers de inventiviteit en het gogme ontberen in het kijkspel. Dat moet het van de spanning hebben, méér dan van de kwaliteit. Kwaliteit die beide ploegen wel degelijk in huis hebben, maar die ze lang niet altijd kunnen aanboren, daarvoor ontbreek de vonk die het duel doet ontbranden.

leiding
Het is opnieuw Quick dat de leiding neemt, maar dit keer kan Roel Schipper elimineren: 3-3. Na 3-6 zorgt Dieke Hoekstra ervoor dat V en V in de wedstrijd blijft, maar de gelijkmaker zit er vooralsnog niet in. Bij 5-6, treffer van Jacob van der Zee, lijkt het erop dat V en V naast de gasten kan komen, maar die leiden bij de rust nog altijd, al is de marge niet onoverkomelijk: 6-8. Veel verschil zit er niet tussen beide ploegen, het zijn de momenten die beslissend zijn. Maar echt soepel gaat het aan beide kanten niet, dat is na 35 minuten wel duidelijk.

tweede helft
Quick leidt de dans bij het begin van de tweede helft, maar ik kan me niet voorstellen dat V en V het nu al opgeeft en dat blijkt ook niet zo te zijn. De ploeg van coach Van der Molen probeert duidelijk een tandje bij te schakelen en als Teade Sibma er 8-8 van maakt, eerst met een schot, daarna vanaf de stip, is de wedstrijd weer in evenwicht. En eigenlijk blijft hij dat ook, ook qua score. Na de 8-9 is het Pieter de Jong die gelijk maakt en op 10-9 komt V en V voor het eerst aan de leiding, de treffer is van Jacob van der Zee. Die mag er gelijk uit ten faveure van Tiede Fokkema. Toch komt Quick opnieuw naast de thuisclub, die in de slotfase alsnog een gaatje slaat naar 12-10. Die doelpunten komen van Roel Schipper en Dieke Hoekstra. Dan lijkt het ‘kat-in-het-bakkie’ voor de Garipers, maar nog is Quick niet van zins bij de pakken neer te gaan zitten. De aansluitingstreffer, een strafworp, komt echter te laat en dus eindigt deze derby in een nipte 12-11 zege voor V en V. Verdiend? Moaw, meer een gevalletje ‘het had net zo goed andersom kenne weze’. In feite verdiende geen van beide clubs de zege, maar net zo min de nederlaag in deze meer spannend dan fraaie tweestrijd.

Binne Kramer