BURGUM – V en V is er zaterdag in de gemeentelijke sporthal Westermar in Burgum niet in geslaagd ‘de buorren út Aldegea’ van hun vierde winstpartij af te houden. Op het beslissende moment liet V en V het afweten en toen kon Quick’21 het initiatief naar zich toetrekken en de wedstrijd in zijn definitieve plooi leggen: 22-16. De eindstand was lichtelijk geflatteerd, want qua spel waren de Garipers niet echt veel minder dan de Aldegeasters. Maar die maakten hun kansen beter en veelvuldiger af.

Quick troeft V en V in de slotfase duidelijk af

Een paar jaar geleden zou deze, geografisch bekeken, onvervalste streekderby nooit gespeeld zijn. Toen speelde V en V uit Garyp een paar klassen hoger dan Quick’21 uit Aldegea, maar de laatste paar seizoenen is dat verschil compleet verdwenen en dus spelen de beide teams nu in de zelfde tweede klasse B. Zaterdagmiddag troffen ze elkaar in sporthal Westermar in Burgum voor een redelijk bezette tribune. Een affiche dat veelbelovend was, want voor beide stond er het een en ander op het spel. Voor Quick niets meer of minder dan de gedeelde koppositie, voor V en V de klassieke vraag ‘aanhaken of afhaken’. ‘It koe dus aardich wurde’ en dat werd het ook. En dat was niet in de laatste plaats te danken aan de inbreng van scheidsrechter Ronald Munneke uit Hoogezand. Ik had hem nog niet eerder aan het werk gezien, maar hij deed het in Burgum prima, geen overbodig vertoon, geen verbale stroom terechtwijzingen, maar een rustige manier van leidinggeven. Uiteraard kreeg hij het nodige naar zijn hoofd geslingerd, dat hoort blijkbaar zo tegenwoordig. Wat dat betreft, ik schreef dat vorigeweek ook al, zouden sommige korfballers eens een tijdje aan judo moeten doen. Daar heerst respect naar de scheidsrechter en de tegenstander toe, en dat mis ik af en toe bij onder andere korfbal. De enige ‘fout’ die deze referee maakte was dat hij de Quick-aanvoerder liet ontsnappen toen die, witheet na een vermeende fout van de scheids, in zijn eager om bij de fluitist verhaal te halen een V en V-speler compleet tegen de vlakte liep. Echt een gevalletje ‘boem-is-ho’. ‘Opskuor’ dreigde, maar Munneke kon niets anders doen dan de waarheid vertellen: “Ik heb het niet gezien en dus kan ik er ook niet voor fluiten.” En daarmee was de kous dus af, de Quick-captain mazzelde, want het had hem een rode kaart op kunnen leveren met alle vervelende gevolgen van dien.

welkom
Vlak voor het duel begint komt er iemand naast mij een paar kartonnen borden plaatsen. Ik verwacht een aanmoeding in de trant van ‘hup’ of een wat van wat meer fantasie getuigende kreet of iets dergelijks, maar er staat, geloof het of niet, ‘welkom in de hal van V en V’. Wat daar de gedachte achter is vermag ik niet te bevroeden, maar het staat een beetje onnozel vind ik. Quick speelt immers zijn thuiswedstrijden ook in de Westermar en bovendien, waar gaat het over? Deze keer dus, omdat Quick thuisspeelt, geen presentatie of iets van diens aard, gewoon beginnen. Voor mij mag het, ik ben benieuwd.

hectisch
Beide ploegen maken meteen hun bedoelingen duidelijk. Beiden spelen een hijgend-hoog tempo en dat betekent dat af en toe de hectiek behoorlijk toeslaat, maar ook, dat het uitermate attractief is wat de talrijke toeschouwers krijgen voorgeschoteld. Quick opent het bal, maar treffers van Annemarieke Houtsma en Lennert Westerhof maken dat V en V tamelijk vlot de leiding overneemt: 1-2. Die tweede V en V-treffer is er een om in te lijsten, een prachtige onderhands schot na een een al even mooie schijnbeweging.

gelijkwaardig
Maar dan al, we spelen nog maar een paar minuten, is duidelijk dat hier twee vrijwel gelijkwaardige ploegen aan het werk zijn die maar één doel hebben: winnen! En dat betekent dat de toeschouwers volledig aan hun trekken komen. Er worden ontzettend veel kansen gecreëerd door beide ploegen, er wordt veel geschoten en ook redelijk veel gescoord. Voor de liefhebbers zijn er dan ook nog schitterende individuele staaltjes korfbal te zien. Met andere woorden, dit is een hartstikke leuke wedstrijd om naar te kijken, dat moge duidelijk zijn.

gaatje
Het blijft gelijk opgaan, ook als de beide teams een beetje uitgeraasd zijn en het tempo een paar tandjes lager komt te liggen. “Het begin wordt denk ik heel belangrijk”, zei Quick-coach Jan Piepers vooraf al en hij krijgt gelijk, de toon van deze wedstrijd wordt in de eerste 10 à 15 minuten gezet. En de muziek die die toon maakt is uitstekend, het publiek zit geboeid te kijken. Ik ook, ik ben benieuwd wat dit moet opleveren. Jan Piepers had het als factor ook nog over de ‘vorm van de dag’ en ook daar zou hij best eens gelijk in kunnen hebben. Geen van beide ploegen weet zich een echt zichtbaar overwicht te verwerven. Dat blijkt ook uit de stand, want op 9-9 is er nog altijd geen licht tussen beide ploegen. Dat komt er overigens wél als Quick met drie treffers op rij een gaatje slaat naar 12-9. Roel Schippers zorgt er voor dat V en V in de wedstrijd blijft door vlak voor het rustsignaal 12-10 te laten aantekenen. Een prima eerste helft dus.

identiek
De tweede helft begint identiek aan de eerste. V en V blijft bij tot 13-12 en op dat moment is het allemaal nog speelbaar voor de ploeg van Ronald Klos. Saillant detail: beide coaches houden zich opvallend rustig op de bank en dat doet de wedstrijd zonder meer goed, zeker qua sfeer binnen de lijnen.

afstand
In de volgende vijf minuten beslist Quick de wedstrijd. De Aldegeasters beschikken over een paar schutters die ook van afstand een dodeijk schot in de vingens hebben en dat mist V en V toch een beetje. Na 13-12 lopen de pupillen van Jan Piepers weg naar 16-12 en dan gaapt er imiddels toch een substantieel gat tussen beide ploegen. V en V komt terug tot 16-14, maar waar de aansluitingstreffer in het script voor deze ontmoeting zou hebben moeten staan, daar is het Quick dat zijn eigen scenario schrijft. Het wordt 20-14 en dan is het ‘game over’ voor de ploeg uit Garyp.

zelfvertrouwen
Het zelfvertrouwen ebt langzaam weg bij de gasten, de spelers die de leiding zouden moeten nemen hebben het te druk met zichzelf en met de scheidsrechter en dat is allebei niet effectief, het helpt niet mee om deze wedstrijd alsnog te laten kantelen. Je hoeft geen deskundige te zijn om te zien en te horen dat dat ook niet meer gaat gebeuren, bij V en V is het geloof in eigen kunnen weg, de ploeg heeft er geen vertrouwen meer in en dat betekent dat Quick een onverwacht ruime zege behaalt: 22-16. Lichtelijk geflatteerd qua score, maar aan de andere kant zonder meer verdiend en terecht. ‘Wie de meeste kooltjes maakt die wint de pot’, zong Louis Davids in de jaren ’30 van de vorige eeuw al en die tegeltjeswijsheid gaat ook in 2010 nog steeds op.

scorend vermogen
Jan Piepers, coach van Quick, over de zege van zijn team: “Het verschil zat hem in het scorend vermogen denk ik. Waar wij raak schoten, daar miste V en V te veel kansen en mogelijkheden. Qua spel was een gelijkspel misschien de verhouding geweest, maar ja het gaat om de doelpunten natuurlijk. En wat dat betreft denk ik dat wij terecht hebben gewonnen. We staan nu op 8 uit 4, we lopen één wedstrijd achter, maar we staan dus relatief mee bovenaan. Maar waar hebben we het over, we zijn nog niet eens halverwege.” Aldus de immer realistische Jan Piepers, hij is inmiddels door vele korfbalwateren gewassen en weet van vrijwel alle hoeden en randen. De toeschouwers die kwamen om V en V te zien winnen zullen ongetwijfeld teleurgesteld naar huis gaan, de objectieve kijkers kunnen wel leven met deze uitslag.

Binne Kramer