VenV valt stil in tweede helft

BURGUM – V en V tegen TDK uit Deinum was een wedstrijd uit de categorie ‘kwalik te leauwen’. Want als een ploeg, V en V in dit geval, in de eerste helft de zaken nadrukkelijk en tamelijk soeverein naar zijn hand zet, dan verwacht je niet dat dat zelfde team in de tweede helft volkomen stilvalt en lijdzaam moet toezien hoe de tegenstander alsnog een gelijkspel (9-9) uit het vuur sleept. Een terugval die eigenlijk niet te verklaren is en dus waarschijnlijk te wijten is aan de onvoorspelbaarheid van sport.

Je moet erbij geweest zijn…

Het was zaterdagavond in sporthal Westermar in Burgum inderdaad maar nauwelijks te vatten dat de ontmoeting tussen V en V uit Garyp en TDK uit Deinum uiteindelijk eindigde in een 9-9 gelijkspel. Want als een ploeg zo nadrukkelijk heerst en zo goed de sterke punten van de opponent aan banden legt, dan ligt het niet in de lijn der verwachtingen dat diezelfde opponent zo sterk terugkomt. Of eigenlijk: dat de thuisclub de gasten zo sterk terug láát komen. Want dat was wat er gebeurde. De redelijk soepel draaiende machine die V en V in het eerste bedrijf was, haperde nadrukkelijk in het tweede hoofdstuk van dit drama. Want als een drama werd het beleefd door de thuisclub die zich immers een zekere overwinning door de vingers zag glippen. En niet eens zozeer omdat tegenstander TDK een onverwachte revival beleefde, maar gewoon door eigen falen. Een ruststand van 8-4 en dan met 9-9 gelijkspelen, het vloekte aan alle kanten met de wetten van de logica. Maar ja, in sport kan veel en soms zelfs alles. V en V had zelfs nog kunnen verliezen, maar TDK pakte het sinterklaascadeautje, een strafworp in de slotfase, niet uit. En dus mocht de ploeg van coach Ronald Klos nog niet eens mopperen. Dat deed hij ook niet, maar zijn gezicht stond niet echt vrolijk na afloop.

waarschuwing
Hij, Ronald Kloos dus, had de beide door-de-weekse trainingen nog zo gewaarschuwd, gewaarschuwd voor de lengte van de mannen van TDK. Bij de gasten uit Deinum lopen twee van die ‘lange mannen’ rond van naar schatting basketballengte, dik boven de twee meter. In de rebound zijn dergelijke spelers natuurlijk goud waard en het opvallende is dat V en V dat gevaar na even wennen prima onder knie krijgt. Dat lijkt dus goed te gaan, de ploeg uit Garyp is geconcentreerd, speelt snel en soepel en is op dat moment, vroeg in de eerste helft, de betere ploeg. Vooral in het afronden van de kansen, het schieten van de gasten uit Deinum houdt niet over en dat is in feite een regelrecht understatement.

opening
Het is Roel Schipper die het bal opent met een verre afstander. TDK, dat staat overigens voor ‘Troch De Koer’, what’s in a name nietwaar, komt op 1-1, maar dan slaat V en V een gaatje naar 3-1 door twee treffers van Sytze Brouwer die slim onder de armen van zijn boomlange directe tegenstander heenflitst en scoort. Na de 3-2 pakt V en V, zeker qua score, het heft stevig in handen door doelpunten van Lennert Westerhof vanaf de stip, en twee keer Tiede Fokkema. Dan is het 6-2 en lijkt er eigenlijk geen centje pijn voor de Garipers. Ze domineren het gebeuren en voegen en passant nog twee treffers toe aan hun totaal in deze eerste helft. Ze komen op naam van Lennert Westerhof en Martha van der Kooi en die laatste zorgt voor een zo te zien rustgevende 8-4 ruststand.

‘kat-in-het-bakkie’
Het lijkt een kwestie van ‘kat-in-het-bakkie’: V en V draait goed, heeft het overschot aan lengte bij de opponent stevig in de greep en leidt met vier treffers. Niemand is eigenlijk voorbereid op wat er in de tweede helft zal gaan gebeuren. Ook niet als TDK terugkomt tot 8-6, nog altijd niks aan de hand, zeker als Martha van der Kooi voor 9-6 zorgt. Dan nog niet wetend dat die negende treffer meteen de laatste zal zijn voor de Klos-equipe. Wie of wat het zand in de machine heeft gestrooid zal wel nooit duidelijk worden, maar duidelijk is wel dat het ritme stokt, eigenlijk van het enige moment op het andere. De zelfde spelers, de zelfde tegenstanders en toch gaat het helemaal mis met V en V. En natuurlijk, want zo gaat dat vaak in dit soort situaties, maakt TDK gepast misbruik van de dip bij de concurrentie. Dat betekent 9-7, 9-8 en dan is het wachten op de bijna onvermijdelijke 9-9. Die komt er ook vanaf de stip en op dat moment is de trouwe aanhang van de Garipers al helemaal stilgevallen.

vak
Het aanvalsvak dat nu onder de korf staat, bestaande uit Tiede Fokkema, Sytze Brouwer, Martha van der Kooi en Corry Betten, slaagt er maar niet in de bal door de korf te krijgen. Hoe ze ook hun best doen, hoe hard ze ook werken, hoe ze ook beuken, zoals Sytze Brouwer het na afloop uitdrukt. De pogingen worden, naarmate de tijd verstrijkt steeds desperater en dat komt de zuiverheid niet ten goede. Bij TDK groeit zichtbaar het geloof dat hier wat te halen valt en eigenlijk zijn de beste kansen dan ook voor de gasten. Die krijgen nog een unieke kans op de zege als ze vanaf de stip mogen aanleggen. Maar de lange aanvaller die het vonnis moet voltrekken, hij kan de bal er bijna inleggen zou je zeggen, neemt de strafworp te kort. De bal stuitert tégen in plaats van dóór de korf en alles wat V en V is herademt. Er gaat een zucht van opluchting door de tribune, je had er toch niet aan moeten denken dat dit duel ook nog verloren zou gaan. Nu blijft het bij het verlies van ‘maar’ één punt, maar het is kan aan het slot van deze competitie voor hetzelfde geld een heel duur punt blijken te zijn. En dan zullen ze bij V en V nog wel eens terugdenken aan deze memorabele zaterdagavond in november in sporthal Westermar.

Binne Kramer